Nostaljik bir sonbahar evi…
Sonbahar gelince pek sevinirim; sanırım güneşin parlaklığından sonra biraz da rüzgarın ve yağmurun tadını çıkarmak için duyduğum heyecandan olsa gerek, kış gelmişçesine evimi sarar sarmalarım…
Bu pazar sabahı penceremin önünde yine bu duygularla otururken, çok eskilere gitti gönlüm. Hatırladığım eski “romantik sonbahar günleri” şimdikinden çok daha sakin, ama bir yönüyle daha canlı ve dolu olurdu. Neden acaba diye uzun uzun düşündüm… Birkaç fincan çay, üstüne yenilen bir büyük dilim elmalı turta bana cevabı verdi… Eskiden evimiz için daha fazla heyecan duyardık, onunla yaşamak, onu hissetmek, kendi alışkanlıklarımız kadar, onun da istek ve beklentilerine cevap vermeye çalışırdık.