Rasûlüllah

Gece,siyah örtüsünü Medine´nin üzerine sermişti. Ummu Varaka Bint Abdillah Rasûlüllah´ın (S.A.V) mescidine koştu. Kulağına Abdullah İbn Ebî Evfa´nın sesi geldi. O şöyle diyordu:

Zeyd İbn Harise´nin hanımıydı. Müslüman olup Rasûlüllah´a (S.A.V) bey´at etmiştir. Peygamber (S.A.V) onu ziyaret ederdi.. Ummu Mübeşşîr bir gün kendisine ait hurmalıktayken yanına Rasûlüliah (S.A.V) geldi. Rasûlüliah sordu :

?Buradaki ağaçları kim dikti? Müslüman mı, kâfir mi? Ummu Mubeşşir:

? Müslüman, diye cevap verdi. Peygamber [S.A.V) : -

? Bir müslümanin diktiği ağacın meyvesinden, ektiği ekinin mahsulünden herhangi bir insan bir kuş veya herhangi bîr hayvan ye­se, o ağacı diken veya o ekini eken için mutlaka sadaka olur, buyur­du.

Câbir İbn Abdillah şöyle rivayet eder:

O, Rasûlüllah (S.A.V) Medine´ye geldiğinde müslüman olmuş ve bey´at etmiştir. Harice İbn Zeyd İbn Sabit´in annesidir.

Umu´l-Ala´ şöyle anlatır:

Medine´de cenazeleri yıkayan Nuseybe Bint Ka´b´tir [1] Müslüman olup Rasûlüllah´a bey´at etmiştir.

Ummu Atiyye şöyle der:

? Ben yedi savaşta Rasûlüllah´la (S.A.V) birlikte bulundum. On­lara yemek yapar, geride kalan eşyalarını toplardım, yaralıları tedavi eder, hastalara bakardım.

Rasûlüllah´ın kızı ve Ebu´l-As İbnu´r-Rabî´in hanımı Zeyneb ölün­ce Peygamber (S.A.V) Ummu Atıyye el-Ensariyye ve yanındakilere şöyle dedi:

Rasûlüllah (S.A.V) Halid İbn Zeyd´in (Ebû Eyyub el-Ensarî´nin) evi­ne indiğinde Zeyd İbn Sabit el-Ensarî Rasûlüllah´a ilk hediyeyi getirdi. Ebû Eyyub´un evine ekmek, yağ ve süt bulunan bir tirit tabağryla girip:

? Ey Allah´ın elçisi! Bu tabağı annem gönderdi, dedi. Rasûlüllah (S.A.S) da :

? Allah bereket versin, dedi.

Hz. Âîşe Medine´ye geldiğinde Rasûlüllah ona, bedevilerden he­diye kabul etmesini yasakladı. Ummu Sunbule el-Eslemiyye süt getirdi ve Rasûlüilah´ın hanımlarına verip gitti. Onlarda sütü kabul etmek zo­runda kaldılar.

Rasûlüllah (S.A.V) yanında Ebû Bekr´Ie birlikte gelince:

? Bu ne? dedi. Hz. Âîşe :

Rasûlüllah [S.A.V) yoksulları sever, onlarla birlikte otururdu. Ummu´s-Saib el-Ensariyye kelime-i şehâdeti getirmeden ve Rasûlüllah´a bey´at etmeden önce, Rasûlüllah (S.A.V) onu, evinde ziyaret etmekten çekinmezdi..

Bir gün Rasûlüllah (S.A.V) onun evine geldi ve onun titrediğini gördü.

Rasûlüllah [S.A.V}:

? Neyin var? Ummu´s-Saib (veya Ummu´l-Museyyib)! Niye tit­riyorsun? dedi.

Ummu´i-Museyyib:

? Sıtmadan (hummadan) dolayı. Allah onda bereket vermesin, dedi.

Peygamber (S.A.V):

? Sıtmaya sövme. Çünkü o, körüğün demirin pisliğini giderdiği gibi Ademoğlunun günahlarını giderir, buyurdu.

Cabir îbn Abdiilah bu hadisi Ummu´s-Saib´ten rivayet etmiştir. Ca-bir´den de, Ebu´z-Zubeyr rivayet etmiştir. [1]

O, Rasûlüllah´ın halasıdır. Ummu Haram, Hazrec kabilesinin lideri ve Akabe gecesi Rasûlüllah´a (S.A.V) bey´at eden oniki nakîb´ten biri olan Ubâde İbnu´s-Samît´in nikâhı altındaydı,. O, Peygamber (S.A.V)´e bey´at ettiğinde Ummu Haram da ona bey´at etti. Rasûlüllah CS.A.V) takva üzere inşa edilen ilk mescidde namaz kılmak için Küba´ya gitti­ğinde, Ummu Haram Bint Milhan´ın evine gitti. O da Rasûlüllah´a [S.A.V) yemek yedirdi.

Bir gün Rasûlüllah (S.A.V] Ummu Haram´ın yanına gitti. Ummu Ha­ram ona yemek ikram etti ve başını tarayıp temizledi. Peygamber [S.A.V) onun evinde öğle uykusuna yattı ve uykusundan gülerek kalktı:

Ummu Haram sordu :

?Yâ Rasûlellah! Seni güldüren nedir?

Rasûlüllah (S.A.V) ;

Rasûlüllah (S.A.V) Medine´de dokuz yıl kaldı. Beyt-i Haram´ı putlar­dan temizleyip Mekke´ye giden yolları güven altına alıncaya kadar hacca gitmedi.. Rasûlüllah (S.A.V) onuncu yılın zilkadesine ulaşınca Hacca hazırlandı ve halka da hacc için hazırlanmalarını emretti. Zilkade´nin yirmibeşinde hanımları ve müslümanlarla birlikte yola çıktı. Ummu Cundeb el-Ezdiyye Rasûlüllah´ın hacca gitmek için yoia çıktığı­nı öğrenince o da yola çıktı ve Zu´İ-Huieyfe´de onunla buluştu ve onun arkasında ikindi namazını kıldı.

Rasûlüllah (S.A.V) cuma günü Arafa´da (Zilhicce´nin dokuzunda vakfe yaptı (ayakta durdu).

Ummu Cundeb şöyle anlatır:

Rasûlüllah´a bey´at eden kadınlardan (Ummu Buceyd) künyeii Hav­va el-Ensariyye´dir. Beraberindeki bir grup kadınla Harîse oğullarından gelip Rasûlüllah´a bey´at etmiştir.

Havva el-Ensariyye :

? Yâ Rasûlellah! Yoksul bir kimse gelip kapında duruyor. Ben de ona verecek birşey bulamıyorum ve az da olsa ona hiçbir şey veremi­yorum, dedi.

Rasûlüllah (S.A.V) :

.? Ona verecek, sadece yakılmış bir koyun tırnağı bulursan, onu yoksulun eline sıkıştırıver, buyurdu.

Ummu Buceyd şöyle der:

?- Rasûlüliah´ın (S.A.V) şöyle dediğini duydum: Ey mü´min ka­dınlar! Sizden biriniz basit bir şeyde (kusur da) oisa komşusuna haka­ret etmesin.

Yine Ummu Bureyd şöyle der:

Uhud harbine iki oğlu ve kocası ile birlikte katılan ve birkaç ye­rinden yaralanarak Rasûlüllah´ı koruyan bu fedakâr hanımın hizmetin­den dolayı Rasûlüllah (S.A.V) tüm aile halkı için şöyle dua etmiştir:

«Ey Rabbîm! Bunları bana cennette arkadaş eyle...»

Doğu ufkunda sabahın ışığı belirmişti. Medîne´liler getirdiği hu­muslarla (hazine için ayrılan beşte birlerle) birlikte Beşîr İbnu´l-Hasa-siyye´nin bölüğünü karşılamaya çıkmıştı. Rasûlüllah´ın Allah´ın müs-lümanlar´a Medain´iri fethini nasip edip onların eyvanını ganimet ola­rak ele geçireceklerine dair verdiği haber doğru çıkmıştı. Güneş da­ğın arkasından çıkmıştı. Nuseybe sol eliyle işaret ederek şöyle dedi :

? İşte o bölük.